به نقل از «فارس»

سرها بریده بینی بی‌جرم و بی جنایت

تاریخ انتشار: ۲۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۹۶۴۰۸

خبرگزاری فارس؛ حنان سالمی: آفتاب بی‌رحمانه روی گردن‌های برادران رزمنده چنگ می‌اندازد و دانه‌های درشت عرق‌شان را می‌سوزانَد. پشت گردن‌هایشان سرخ شده و پوتین‌ها دهن باز کرده‌اند. لخ لخ کنان، اسلحه را روی شانه‌هایشان می‌کشند و پیشانی‌های زخمی‌شان را با چفیه می‌بندند. انفجارهای دم به دقیقه، نفسشان را بریده.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نه می‌توانند جلو بروند و نه راهی برای عقب کشیدن دارند. و تانک‌ها، پشت سر هم جلو می‌آیند تا استخوان‌های سینه‌هاشان را لگدمال کنند.

آب دهنشان را قورت می‌دهند و کناره جاده می‌ایستند تا فشنگ‌هایشان را بشمارند. گلوله‌های سربی، انگار توی مشت‌هایشان آتش گرفته‌اند. کم‌اند و بعثی‌ها، هزار برابرشان؛ چیزی شبیه ظهر عاشورا و ایستادنِ امام حسینی در برابر لشکر شمر. لب‌های خشک‌شان را روی هم می‌کشند و به چشم‌های هم زل می‌زنند. پلک‌هایشان سنگین شده و زیر چشم‌های بی‌خواب‌شان، گود افتاده. یکی‌شان که سربند سرخ «یا زهرا» را محکم روی پیشانی‌اش بسته می‌ایستد و با صدای بی‌رمقی می‌گوید: «تا جایی که پاهایمان جان داشته باشد جلو می‌رویم!» بقیه سر تکان می‌دهند و با «لبیک یا حسین» بلند می‌شوند. رد سفید عرق روی پیرهن‌های خاکی‌شان شتک زده و پاهایشان نا ندارد اما دوباره علم را بلند می‌کنند.

سرمه باروت

با نفس‌های به شماره افتاده، شانه به شانه هم و مثل دانه‌های تسبیح راه می‌افتند. جاده بصره_شلمچه، چشم‌هایش را با باروت بعثی‌ها سرمه کشیده و دست‌هایش را با خون بسیجی‌های ایرانی، حنا بسته. تکه‌های بریده دست و پا، تمام جاده را پر کرده و بوی گوشت سوخته سرهایشان را از درد فشار می‌دهد. اما ترس توی دل‌های مردان خدا جایی ندارد. سرهایشان را به خدا می‌سپارند و با بدن‌هایی زخم و زیلی خودشان را در امتداد بلندای جاده‌ای که قدم به قدم‌اش انفجارهایی گوشخراش است، می‌کشند.

 

 

«علی اکبر» اما جلوتر از همه‌شان می‌ایستد. توی خودش نیست. انگار هر چقدر تانک‌ها نزدیک‌تر می‌شوند او سر به هواتر جلو می‌رود. هوا دارد تاریک می‌شود. علی اکبر دیگر با کسی حرف نمی‌زند. آخرین گلوله‌هایشان را هم شلیک کرده‌اند و دست‌هایشان از سلاح‌های دنیا کوتاه است. قمقمه‌های آب‌شان را درمی‌آورند. خشک خشک. همه‌شان خالی‌اند. مرگ جلوی چشم‌هایشان دو دو می‌زند. یکی‌شان چند قدمی خودش را جلوتر می‌کشد: «دهقان، دهقان، علی اکبر آقا» علی اکبر بدون اینکه چیزی بگوید قمقمه‌اش را از کوله‌ پشتی‌اش جدا می‌کند و از پشت سر به بقیه برادران رزمنده می‌دهد. فقط اندازه چند جرعه آب دارد اما لب‌هایشان را تر می‌کند و علی اکبر، همان‌طور تشنه به راهش ادامه می‌دهد.

پرچم سرخ یا حسین

از لشکر جا مانده‌اند. دیگر کسی زنده نیست. و زندگی در هیاهوی شمرها و حرمله‌هایی که در عصر خمینی، به جای شمشیر، تیر می‌کشند دوباره خودش را باخته است. اما علی اکبر دنبال نور می‌گردد. نوری که جز او، هیچ کدام از رزمنده‌ها نمی‌بینند. نوری که پرچم سرخ «یا حسین» است بر فراز گنبد کربلا.

گردن برادران رزمنده با هر شلیکی می‌پرد. بعثی‌ها برای پیدا کردنشان منور می‌زنند. باید خودشان را به خودی‌ها برسانند. به لشکر حسین (ع) کربلای ایران. باید پیش بروند. و راز بدن‌های جا مانده همرز‌مانشان را در معرکه شیاطین، بر آستانه درِ خانه مادرانی چشم به راه، فاش کنند اما دل علی اکبر لرزیده. فهمیده که این بار، این راه، به جایی می‌رسد که محبوب بر کرانه‌اش ایستاده است. برادران رزمنده از او دور افتاده‌اند ولی زمزمه شعر خواندنش را می‌شنوند. صدای علی اکبر محزون است و دل‌نشین: «رندانِ تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس، گویی ولی‌شناسان رفتند از این ولایت، در زلفِ چون کمندش ای دل مپیچ کانجا، سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت»

علی اکبر، خوبی برادر؟

و به ناگاه صدایی تیز و بلند، گوش جمع پانزده نفره‌شان را پر می‌کند. روی زمین پرت می‌شوند. گوش‌هایشان سوت می‌کشد و چشم‌هایشان پر از خاک می‌شود. سرشان را با دست‌هایشان می‌گیرند تا موج انفجار تمام شود. ترکش‌ها بدن‌شان را پاره پاره می‌کند و خونی گرم از پیشانی‌هایشان می‌چکد. با پیرهن‌های دریده آرام آرام بلند می‌شوند. یاد علی اکبر می‌افتند که جلوترشان راه می‌رفت. صدایش می‌زنند: «علی اکبر، علی اکبر، خوبی برادر؟» سرش جلوی پایشان غلت می‌خورَد! وحشت‌زده عقب می‌کشند. چشم‌های علی اکبر باز است و با نگاهی خندان به آسمان خیره شده. می‌دوند. هنوز باورشان نشده که سر علی اکبر جلوی پایشان افتاده. می‌دوند. پیکر بی سرِ علی اکبر، «یا حسین» گویان راه می‌رود! برادران رزمنده می‌لرزند. نمی‌دانند چه کنند. علی اکبر شهید شده یا زنده است؟! مگر بدن بی سر و سر بی بدن، به حسین (ع) سلام می‌دهد؟

گریه امان‌شان را می‌برد. دیگر به مین و رگبار گلوله‌ها فکر نمی‌کنند. پشت سرِ پیکر بی سرِ علی اکبر می‌دوند، علی اکبر، آخرین «یا حسین»اش را می‌گوید و روی زمین می‌افتد. دور بدنش حلقه می‌زنند. گلویش هنوز عطر مبارک یا حسین می‌دهد. می‌خواهند بدن بی سرش را بلند کنند که پاکت نامه‌ی نیمه سوخته‌ای از کوله پشتی علی اکبر بیرون می‌افتد. وصیت‌نامه‌اش را همان‌جا باز می‌کنند: «ألسلام علی الرأس المرفوع. خدایا من شنیده‌ام که امام حسین (ع ) با لب تشنه شهید شده، من هم دوست دارم این گونه شهید بشوم. خدایا شنیده‌ام که سر امام حسین (ع ) را از پشت بریده‌اند، من هم دوست دارم سرم از پشت بریده شود. خدایا شنیده‌ام سر امام حسین (ع ) بالای نیزه قرآن خوانده، من که مثل امام اسرار قرآن را نمی‌دانم که بتوانم با آن انس بگیرم و بتوانم بعد از مرگم قرآن بخوانم، ولی به امام حسین (ع ) خیلی عشق دارم؛ دوست دارم وقتی شهید می‌شوم سرِ بریده‌ام به ذکر یاحسین یا حسین باشد ...»

 

 

برادران رزمنده با گریه وصیت‌نامه علی اکبر را می‌بوسند و بدن بی سرش را عقب می‌برند؛ اما هنوز ناباورانه به گلوی بریده‌ای که تا چند دقیقه نجوایش یا حسین بود، زل زده‌اند!

پایان پیام/

 

منبع: فارس

کلیدواژه: شهادت سر بریده شهید علی اکبر دهقان کربلا دفاع مقدس امام حسین علی اکبر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۹۶۴۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طرز تهیه اکبر جوجه با رب انار در خانه + ویدئو | راز خوشمزه شدن اکبر جوجه به روش شمالی‌ها | سس ناردون چیست ؟

دریافت 1 MB

به گزارش همشهری آنلاین، اکبر جوجه یکی از خوشمزه‌ترین و محبوب‌ترین غذاهای اصیل ایرانی است که برای تهیه آن معمولا از مرغ‌های کوچک استفاده می‌کنند. مرغ مزه‌دار شده که در روغن فراوان سرخ می‌شود و همراه پلو سرو می‌شود. شما می‌توانید این غذای خوشمزه را در منزل درست کنید. در ادامه این مطلب طرز تهیه اکبر جوجه با رب انار توضیح داده شده است.

مواد مورد نیاز برای تهیه اکبر جوجه با انار به شرح زیر است:

جوجه ۱ کیلویی	۱ عدد
پیاز	۱ عدد
زعفران غلیظ دم شده	به میزان لازم
نمک، فلفل سیاه، پودر سیر	به میزان لازم
کره	۱۵۰ گرم
رب انار	۲ قاشق غذاخوری
گردو	۵ عدد
سیر	۳ حبه
روغن مایع	۱ لیوان

مراحل طرز تهیه اکبر جوجه با رب انار

مرحله اول: یک عدد مرغ که بهتر است از مرغ های کوچک استفاده کنید. مرغ را از وسط به قسمت تقسیم کنید. برای تهیه اکبر جوجه به هیچ عنوان پوست مرغ را نگیرید. مرغ را تمیز کرده و به خوبی بشویید و خشک کنید.

مرحله دوم: یک عدد پیاز را پوست بگیرید و برش های حلقه ای نازک بزنید. دو طرف مرغ را با نمک، فلفل و پودر سیر ماساژ بدهید. یک ظرف مناسب انتخاب کنید و یک لایه پیاز بچینید. تکه های مرغ را روی پیاز ها قرار بدهید و هر دو طرف را به زعفران و آبلیمو آغشته کنید. روی مرغ ها پیاز و سیر خرد شده بریزید و روی ظرف را بپوشانید و اجازه بدهید تا ۱۲ ساعت استراحت کند تا به خوبی مزه دار شود.

مرحله سوم: بعد از استراحت مرغ را از یخچال خارج کنید و از مواد جدا کنید. درون یک قابلمه روغن بریزید و بعد از داغ شدن روغن با حرارت متوسط دو طرف مرغ را به خوبی و به مدت یک ساعت سرخ کنید. وقتی دو طرف مرغ به خوبی سرخ و طلایی شد کره را اضافه کنید و اجازه بدهید مجددا با کره سرخ شده و طعم کره به خورد مرغ برود.

نصف پیمانه آب جوش اضافه کنید و درب قابلمه را نیمه باز بگذارید. حرارت را کم کنید و اجازه بدهید مرغ ۳۰ دقیقه دیگر با حرارت پایین بپزد. در این حین یک بار مرغ را پشت و رو کنید.

مرحله چهارم: بعد از پخت مرغ ها را درون ظرف مورد نظر بکشید و با پلو سرو کنید. در کنار اکبر جوجه ترکیب گردوی خرد شده با رب انار را به عنوان چاشنی سرو کنید.

طرز تهیه رب انار خانگی | به ۲ روش متفاوت اما آسان در خانه رب انار درست کنید

سس ناردون

برای تهیه سس ناردون به صورت زیر عمل کنید:

مواد لازم برای تهیه سس ناردون

مواد لازم	مقدار
دانه انار ترش	۳ لیوان
رب انار ترش	۱/۲ لیوان
نشاسته ذرت	۲ قاشق غذاخوری
نمک	به میزان لازم
نبات بزرگ	۲ عدد
سرکه بالزامیک	۱/۲ لیوان

طرز تهیه سس ناردون

۱- داخل قابلمه دانه انار، نبات، نمک و سرکه را بریزید.

۲- قابلمه را روی حرارت قرار دهید تا انار کمی آب بندازد و نبات حل شود.

۳- برای خوشرنگ شدن سس کفی که موقع جوشیدن روی مواد جمع می شود را حتما بگیرید.

۴- رب انار را اضافه کنید و هم بزنید و بگذارید مواد کمی بپزند.

۵- در یک ظرف چند قاشق آب سرد و نشاسته ذرت را مخلوط کنید.

۶- نشاسته ذرت را به مواد درون قابلمه بیافزایید و مرتب هم بزنید تا سس غلیظ شود.

۷- سس از رو حرارت برداشته و کنار بگذارید تا خنک شود.

۸- سس را می توانید درون یک شیشه تمیز بریزید و در یخچال نگهداری کنید.

۹- از این سس می‌توانید برای سرو اکبر جوجه و انواع مرغ شکم پراستفاده کنید.

طرز تهیه اکبر جوجه | ترفند خشک نشدن اکبر جوجه و راز خوشمزگی آن

فوت و فن درست کردن اکبر جوجه با رب انار

۱- این غذا برخلاف جوجه کباب زعفرانی، پیاز و زعفران ندارد. اما اگر دوست داشتید می توانید زعفران و پیاز هم بزنید. خوشمزه تر می شود.

۲- کسانی که این غذای خوشمزه را می خورند ، در کنار دستشان رب انار هم می گذارند و به عنوان سس و مزه غذا از آن استفاده می کنند.

۳- طعم رب انار ممکن است مایل به ترشی یا مایل به شیرینی باشد و انتخاب آن به سلیقه هر فرد بستگی دارد. رب انار همچنین در رنگ‌های تیره و روشن موجود است که این رنگ به تیرگی یا روشنی دانه‌های انار بستگی دارد.

۴- اگر برای پخت اکبر جوجه اصل مازندارنی از جوجه کامل استفاده می‌کنید برای این‌که بهتر پخته شود آن را به دو قسمت تقسیم شود.

۵- در میانه زمان پخت جوجه‌ها ادویه اکبر جوجه یعنی زعفران دم شده، نمک، فلفل سیاه و کمی آبلیمو به جوجه‌های در حال پخت اضافه کنید.

منابع: جی‌پلاس، آشپزی‌ها، تبیان

کد خبر 848622 برچسب‌ها غذای اصلی خبر مهم آشپزی - دستور پخت